National Broadcast by SM Teo Chee Hean on 11 June 2020

Read SM Teo Chee Hean's remarks translated into Malay, Tamil and Chinese below.

Resilience in a Changing External Environment

Dear Fellow Singaporeans and friends,

It was only 5 months ago when news of the COVID-19 virus first emerged. What began as a localised public health emergency has since become a global crisis.

The pandemic has disrupted the international system and brought about far-reaching changes that will reverberate for a long time, affecting our daily lives and our livelihoods. For example, we will not be able to travel abroad as easily as we used to for business or leisure. New standards for public health and personal hygiene are here to stay.

In many instances, the changes have sped up trends that were already there. For example, many more companies and workers have moved online, irreversibly changing the way we do business, work, or shop. This will impact the way companies compete and countries trade with each other. Working from home also means people can do the same job, not just from home here, but even from home in some other country. This can open up more working opportunities, but also intensify competition for everyone.

COVID-19 has also accelerated pre-existing geo-political trends. The US-China rivalry has intensified. Global supply chains have been up-ended. In quite a few countries, social divisions have grown starker, fracturing social and political stability. This has in turn fuelled a wave of nativism and protectionism. Countries are acting unilaterally to protect their own short-term interests. As a result, international organisations like the WHO are handicapped as they seek a coordinated global response.

These developments are threatening the international system and global order, which for more than seventy years, has provided opportunities for all countries to grow peacefully. Generations of Singaporeans have grown up believing that globalisation and open markets are part of the natural order of things. We can no longer assume that this is so.

Today, I will talk about the challenges Singapore will face, and how we intend to uphold our political and economic standing in this world. I will also outline how the Government will build greater resilience as we prepare for this new, more uncertain world, and take care of all Singaporeans.

Shaping Our Future World

How countries respond to the pandemic will shape the post-COVID-19 world. What will happen to our system of international cooperation? With intensified strategic competition, can the leading powers still cooperate sufficiently to overcome global challenges? Will the world slide back to protectionism? Will it become a technologically and economically bifurcated world?

A bleak outcome is not inevitable. What each country does, together with like-minded partners, can make a difference.

The COVID-19 crisis will affect all of us. It should motivate all countries to come together to build a more cooperative world, rather than become a reason to divide us. Pursuing narrow self-interest can leave all of us worse off, while enlightened self-interest means working together for a better outcome for everyone.

There is so much to do. Caring for the sick, protecting frontline workers, discovering effective treatments and vaccines, ensuring that there is enough for all.

And after the pandemic subsides, it will be a long road to economic recovery. We need new international protocols to gradually and safely resume cross-border exchanges. Beyond that, we need to update, reform and strengthen the global trading system to reflect the new realities. Integration and trade are always far better than isolation and conflict.

We hope that the major powers will exercise leadership to help the world overcome COVID-19. This will set the tone and lay the foundation, beyond COVID-19, for a renewed open, united and inclusive world. Then humanity can address important shared challenges that require collective global action, such as violent extremism, nuclear proliferation, cyber security, future pandemics and climate change. No single country – big or small – can solve these problems on its own.

In this changed world, some things will remain unchanged. Singapore will always be a small, multi-racial country surrounded by bigger neighbours, located between the Indian and Pacific Oceans, exposed to external forces beyond our control.

Singapore wants to be a good partner and contribute to a harmonious region. We will continue to actively promote close ties and good cooperation with our ASEAN partners, especially Indonesia and Malaysia, not least to tackle COVID-19 together.

We are working closely with Malaysia during this outbreak on the cross-border flow of people and goods. As a gesture of solidarity, we donated masks, test kits, and ventilators to Malaysia, Indonesia and other ASEAN countries. We are also working closely with ASEAN and other key partners to curb the transmission of the virus, and to limit the economic fallout on our region.

At the same time, we must deal constructively with the bilateral issues that inevitably arise between close neighbours. We will try our best to resolve these issues and achieve a win-win outcome while protecting Singapore’s interests. And until we can resolve them, we must manage and contain the bilateral problems, so that we can work on wider areas of cooperation for mutual benefit.

We also reach beyond our region to make ourselves useful to the world, even during this pandemic. We are working with key partners to keep supply chains open, connected and resilient. At the WTO, we participate actively to promote trade by updating the rules to suit the digital economy. In a world where creating, protecting and using knowledge is increasingly important, a Singaporean – Mr Daren Tang – was recently elected to be the next Director General of the World Intellectual Property Organisation. This is the first time that a Singaporean will be leading a UN agency.

As a small island state, we continue to contribute to global action to tackle climate change. In March, we submitted our updated Nationally Determined Contribution and our Long-Term Low-Emissions Development Strategy to the UN Framework Convention on Climate Change.

These are all key issues that will determine the shape of the world to come.

While we call on the major powers to exercise leadership to strengthen international cooperation, small countries also do have a voice and the agency to act. Thus, while the world’s largest economies have the G20, smaller- and medium-sized UN member states, including Singapore, have come together to form the 3G or Global Governance Group. This 30-member grouping provides inputs to the G20, making global discourse more diverse and inclusive. Singapore also founded and continues to lead the Forum of Small States at the UN to give its members a stronger collective voice.

The 11-member Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership (or CPTPP) had its origins in the P4 agreement between Brunei, Chile, New Zealand and Singapore. The ASEAN countries are at the core of the Regional Comprehensive Economic Partnership (or RCEP), which brings ASEAN and its FTA partners together. These are examples where smaller countries have been able to seed ideas, act and draw in larger countries to foster wider cooperation. We will continue to play an active role in this arena.

To play such a constructive role on the world stage and to protect our national interests, we require an able and agile foreign service. Our Ministry of Foreign Affairs, together with other government agencies, work hard to help Singapore chart our path in the world and create more opportunities and space for Singaporeans. This has now become even more important with the global changes brought about by COVID-19.

A More Resilient Singapore

Singapore can hold its own in the world, only if we are strong, successful and united at home. Only then can our diplomats speak with a credible voice. Only then can we prevent adversaries from manipulating opinions and inciting discord within Singapore. Only then can we offer something of value so that others want to work with us. We can face the world outside with confidence only if we are strong inside.

The COVID-19 crisis has been a stringent test of our ability and resolve to tackle challenges at home. Dealing with it has required an unprecedented Whole-of-Nation response. We established the Multi-Ministry Task Force in January to coordinate this. The MTF has had to make difficult decisions amidst uncertainty and incomplete information, as the world struggled to understand this new, silent, fast-moving and virulent threat.

The crisis has stretched our resources and capacity. But we have been able to orientate, adapt and act rapidly as the virus came upon us in waves. Each wave required us to develop and deploy novel measures to slow down the spread, and contain it.

With patience and perseverance, and support and cooperation from everyone, we have brought down the number of cases in our general community. We have also stabilised the outbreak among our migrant workers. We are now carrying out a deliberate plan to test and clear every migrant worker living in the dormitories, so that they are well and can safely resume work. As a result, we can now begin to restart activities gradually and safely, taking all the needed precautions that Minister Lawrence Wong described in the previous broadcast.

As we emerge from the pandemic, we will need to build a more resilient Singapore, which can respond quickly and effectively in a more uncertain world. Let me touch on three aspects of our resilience: crisis response, economic resilience, and social resilience.

Crisis Response

First, COVID-19 has highlighted the importance of building reserves and resilience to respond to unexpected crises. We need not just financial reserves. We also need able and experienced people, organisational capacity and operational agility.

When COVID-19 struck, we could draw on the knowledge, expertise and capacity in our healthcare system built up after our SARS experience. And we could tap the SAF to rapidly build up our contact tracing capacity, as we did during SARS.

But no two crises are the same, and tackling COVID-19, especially the outbreak in our migrant worker community, has been a major challenge. We had heightened surveillance and tightened precautions in our migrant worker dormitories early on. Unfortunately, these turned out to be insufficient because the virus was far more infectious than SARS. On 25 March, we recorded zero cases in our dormitories. Just 10 days later, on 4 April, when the number increased to 26 cases, we acted decisively to isolate the dormitories. However, the infectiousness of this virus and the communal living conditions in the dormitories meant that in a fortnight, by 20 April, we were recording more than 1,000 new cases per day in the dormitories.

We had already anticipated the need for community care facilities and had started to build them. We accelerated these plans and scaled them up, adding new capacity daily over the first few weeks of April. At the peak, on 12 May, we were caring for close to 20,000 patients in our community care and similar facilities. This is more than the total number of beds in all our public acute hospitals. We mobilised resources from across our public service, Government-Linked Companies, and the private sector to set up and run all these facilities. Healthcare volunteers stepped forward to help man them. This is how we are able to take care of every patient without overwhelming our healthcare system and putting lives at risk.

This has been a tremendous effort. The operations are still ongoing, to bring the dormitory situation fully under control. But the number of daily cases has already come down to between a third and half of the peak. About two thirds of the patients have already fully recovered.

COVID-19 was not a mission that our SAF and Home Team had specifically prepared and trained for. But they demonstrated their readiness and flexibility by stepping up to establish the Joint Task Forces within days, to support their MOM and MOH colleagues who were already on the frontlines. The JTFs played a critical role by establishing a command, control and information system; deploying Forward Assurance and Support Teams to all the dormitories to look after more than 300,000 workers; and supporting MOH’s overall Medical Support Plan.

Every day, as many as 1,000 patients have flowed into and through our care facilities. Every one of them needed to be individually tracked, tested, monitored, isolated while infectious, moved safely to the right places, and given the right treatment.

Over the past two months, I worked closely with many of our officers and tracked closely the work they are doing. I would like to thank every one of them for their extraordinary and selfless contributions. It is a massive task, and our officers, from our entire whole-of-nation team, are doing a tremendous job.

The clear lesson for me is that in “peace-time”, we need to plan on facing the unknown, and build deep reserves of people and capabilities, so that when we face a crisis, we can act decisively, and respond flexibly and rapidly.

Economic Resilience

Second, we need economic resilience. In the immediate term, this means dealing with the direct impact of COVID-19 on our livelihoods and supply chains. Thus far, we have managed to maintain our food and essential supplies through stockpiling, diversification and self-production. These would not have been possible without the industrial capacity and economic resilience that we have built up over the years.

Keeping Singaporeans informed daily, and dealing with the crisis in a transparent, systematic and thorough way, has further strengthened Singapore’s reputation for trust, credibility and transparency in the eyes of international investors. This will stand us in good stead.

We have faced and overcome such challenges before. In 1967, during the early years of our independence, the British announced the withdrawal of their troops from Singapore. Overnight, we stood to lose 20% of our GDP and 70,000 jobs, out of a citizen population that was only half of today’s. This was a permanent, structural loss, not a cyclical downturn. But Singaporeans gritted our teeth, rolled up our sleeves, and moved ahead. We invested in education and infrastructure; opened ourselves to the world; and promoted new industries like shipbuilding and repair, electronics and tourism. We are far more resilient today than in 1967, and better positioned to create new markets, businesses and jobs to replace the ones that will be lost.

My colleagues will be elaborating on our economic resilience, recovery and growth programmes in the coming days.

Social Resilience

Every crisis strains our social fabric. The trauma of independence etched deeply in the minds of Singaporeans the need for harmony, unity and solidarity.

It begins with our children. Education for all gives every Singaporean the opportunity to build a better life, and share the fruits of our progress.

High quality, affordable public housing provides all Singaporeans a home and a stake in the country’s future. Ethnically integrated HDB neighbourhoods foster racial and religious harmony.

We have drawn on these deep reserves in times of crisis. For example, after the September 11 attacks in 2001, we faced the terrorism threat together and did not allow tensions and suspicions to divide our society. Similarly, we supported one another and came through the Asian Financial Crisis, SARS, and the Global Financial Crisis together.

COVID-19 is an even bigger test. I am heartened to see many acts of kindness, care and compassion from Singaporeans and our friends living here. They acknowledged and helped take care of our migrant workers, and they helped look after those who are more vulnerable among us, regardless of race or religion.

We all share a common humanity. What we do in a crisis reflects who we are, and the values which motivate us as a people and as a nation.

Conclusion

COVID-19 is not the first crisis we have faced, nor will it be the last. As a small country, we are more exposed and vulnerable than others. In our short history, we have repeatedly faced and overcome crises – about once every decade, some more serious than others. This COVID-19 pandemic is the largest and most complex I have encountered in more than 40 years of public service.

We have responded to COVID-19 as one nation – mobilising our financial reserves, our public services, our crisis response capacity, and our social capital. Singaporeans have stepped forward to do our part, helping others in need, keeping ourselves and others safe during the circuit breaker. We have avoided the fissures that have divided some other countries, fissures that have hindered their ability to respond properly, and cost them lives and livelihoods.

The Multi-Ministry Task Force is overseeing our national response to COVID-19. A new generation of Ministers, civil servants, healthcare professionals, Home Team and SAF officers are taking the lead. For many, this is their first major crisis. The Ministers have sought advice and tapped the experience and knowledge of their older cabinet colleagues, and consulted widely within and outside the government. Over the past few months, I have worked very closely with them. We speak daily and exchange views freely. They have stepped up to the task, worked together as a team, and led from the front. This is the way that we collectively ensure resilience and continuity in our leadership team for Singapore. 

What we have built as a nation – our solidarity, our resolve and our resilience – gives me confidence that we will overcome the current crisis and any future challenges, to build a stronger and better Singapore together.

Thank you and good health to you and your families.

We all share a common humanity. What we do in a crisis reflects who we are, and the values which motivate us as a people and as a nation.

SM Teo Chee Hean

*****

Malay Translation of the National Broadcast by SM Teo Chee Hean on Singapore’s post COVID-2019 future on 11 June 2020

Saudara saudari sekalian,

Baru 5 bulan yang lalu, berita mengenai virus COVID-19 dilaporkan buat pertama kali. Apa yang bermula sebagai satu kecemasan kesihatan awam dalam sebuah masyarakat setempat, telah merebak sehingga menjadi satu krisis global.

Pandemik ini telah menjejas sistem antarabangsa dan membawa bersamanya perubahan-perubahan besar yang akan berterusan buat masa yang lama, mendatangkan kesan terhadap kehidupan seharian dan mata pencarian kita. Sebagai contoh, kita tidak akan dapat pergi ke luar negara semudah dahulu, untuk urusan perniagaan atau bercuti. Piawaian yang baru dalam kesihatan awam dan kebersihan diri akan menjadi satu kebiasaan.

Kebanyakan daripada perubahan-perubahan ini telah mempergiat trend yang telah pun ada. Sebagai contoh, lebih banyak syarikat dan pekerja telah beralih ke wadah dalam talian, dan merubah terus cara kita menjalankan perniagaan, bekerja, atau membeli-belah. Ini akan memberikan kesan terhadap cara syarikat-syarikat bersaing dan negara-negara menjalankan perdagangan antara satu sama lain. Bekerja dari rumah juga bermakna ramai orang boleh melakukan pekerjaan yang sama, tetapi bukan sahaja dari rumah di dalam negeri ini, malah dari rumah di negara lain juga. Ini dapat membuka lebih banyak peluang pekerjaan, tetapi juga meningkatkan lagi persaingan bagi semua orang.

COVID-19 juga telah mempercepatkan perkembangan dalam trend geo-politik yang sedia ada. Ketegangan antara Amerika Syarikat dan China semakin meruncing. Rantaian bekalan sejagat telah terjejas teruk. Di sesetengah negara, perpecahan dalam masyarakat menjadi lebih ketara, mengakibatkan keretakan dalam kestabilan sosial dan politik. Ini seterusnya telah mencetuskan gelombang nativisme dan fahaman perlindungan dalam kalangan mereka. Negara-negara bertindak secara sehala untuk melindungi kepentingan jangka pendek mereka. Akibatnya, pertubuhan-pertubuhan antarabangsa seperti Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) menjadi pincang sedang mereka berusaha untuk menyelaraskan respons di peringkat sejagat.

Perkembangan-perkembangan ini mengancam sistem antarabangsa dan aturan sejagat, yang telah mewujudkan peluang-peluang bagi semua negara untuk berkembang sejahtera selama lebih tujuh dekad. Generasi demi generasi rakyat Singapura sudah membesar dengan kepercayaan bahawa globalisasi dan pasaran yang terbuka adalah sebahagian daripada aturan biasa. Kita tidak boleh lagi menganggap yang sedemikian.

Hari ini, saya akan bercakap tentang cabaran-cabaran yang akan dihadapi Singapura, dan bagaimana kami merancang untuk mempertahankan kedudukan politik dan ekonomi kita di mata dunia. Saya juga akan menggariskan bagaimana Pemerintah akan memperkukuh daya tahan kita sedang kita membuat persiapan untuk dunia baru yang semakin tidak menentu, dan menjaga semua rakyat Singapura.

Mencorak Dunia Masa Hadapan Kita

Respons negara-negara terhadap pandemik ini akan mencorak dunia selepas COVID-19. Apakah yang akan terjadi kepada sistem kerjasama antarabangsa kita? Dengan persaingan strategik yang semakin sengit, bolehkah kuasa-kuasa besar dunia bekerjasama dengan secukupnya untuk menangani cabaran-cabaran sejagat? Adakah dunia akan kembali semula kepada fahaman perlindungan? Adakah dunia akan terpisah dua, dari segi teknologi dan ekonomi?

Kesudahan yang suram bukan sesuatu yang pasti akan berlaku. Apa yang dilakukan oleh setiap negara, bersama rakan-rakan kerjasama yang mempunyai pemikiran serupa, boleh mengubah keadaan.

Krisis COVID-19 akan menjejas kita semua. Ia seharusnya memberikan rangsangan kepada semua negara agar berganding bahu untuk membina sebuah dunia yang berteraskan kerjasama, dan bukan menjadi penyebab untuk memecahbelahkan kita semua. Mengejar kepentingan diri yang sempit akan memburukkan lagi keadaan untuk kita semua, sementara kepentingan diri yang disertakan dengan kesedaran tinggi akan mendorong kita untuk bekerjasama demi mencapai hasil lebih baik buat semua orang.

Banyak perkara yang perlu dilakukan. Menjaga mereka yang sakit, melindungi pekerja barisan hadapan, mencari kaedah rawatan dan vaksin yang berkesan, dan memastikan bekalan yang mencukupi buat semua.

Dan setelah pandemik ini kembali reda, perjalanan menuju pemulihan ekonomi akan memakan masa. Kita memerlukan protokol antarabangsa yang baru untuk menyambung semula secara bertahap-tahap dan selamat pertukaran-pertukaran rentas sempadan. Selepas itu, kita perlu mengemas kini, memperbaharui dan memperkukuh sistem perdagangan sejagat agar ia mencerminkan realiti baru. Integrasi dan perdagangan sentiasa jauh lebih baik daripada pengasingan dan konflik.

Kami berharap agar kuasa-kuasa besar dunia akan menggunakan kepimpinan mereka untuk membantu dunia mengatasi COVID-19. Ini akan menentukan rentak dan menyediakan asas-asas kukuh, bagi sebuah dunia yang terbuka, bersatu padu dan inklusif, selepas COVID-19 berakhir. Kemudian barulah umat manusia boleh menangani isu-isu penting yang memerlukan tindakan sejagat secara kolektif, seperti fahaman pelampau, penyebaran nuklear, keselamatan siber, pandemik masa akan datang dan perubahan iklim. Tiada negara baik yang besar mahupun kecil, mampu untuk menyelesaikan masalah-masalah ini dengan sendiri.

Dalam dunia yang telah berubah ini, beberapa perkara masih tidak berubah. Singapura tetap sebuah negara kecil berbilang bangsa yang dikelilingi negara-negara jiran lebih besar, yang terletak di antara Lautan Hindi dan Pasifik, yang terdedah kepada kuasa-kuasa luaran di luar kawalan kita.

Singapura mahu menjadi rakan yang baik dan menyumbang kepada rantau yang aman damai. Kami akan terus menggalakkan dengan aktif hubungan erat dan kerjasama baik dengan rakan-rakan ASEAN, terutamanya Indonesia dan Malaysia, termasuk untuk mengatasi COVID-19 bersama-sama.

Kami bekerja rapat dengan Malaysia semasa penularan wabak ini mengenai aliran rentas sempadan manusia dan barangan. Sebagai tanda perpaduan, kami telah mendermakan pelitup, kit ujian, dan alat ventilator kepada Malaysia, Indonesia dan negara-negara ASEAN lain. Kami juga sedang bekerja rapat dengan ASEAN dan rakan-rakan lain untuk membendung penularan virus, dan mengurangkan kesan ekonomi ke atas rantau kita.

Pada masa yang sama, kita harus menangani isu-isu dua hala yang pasti akan timbul antara jiran-jiran. Kita akan berusaha sedaya upaya untuk menyelesaikan isu-isu ini dan mencapai hasil di mana semua pihak mendapat manfaatnya, dan juga melindungi kepentingan Singapura. Dan sehingga kita menyelesaikannya, kita mesti menangani dan membendung masalah-masalah dua hala terlebih dahulu, supaya kita dapat mengusahakan bidang-bidang kerjasama yang lebih luas untuk manfaat bersama.

Kami juga menjangkau ke luar rantau ini supaya kita dapat membuat sumbangan bermakna kepada dunia, walaupun semasa pandemik ini berlaku. Kami bekerja dengan rakan-rakan kerjasama penting untuk memastikan rantaian bekalan sentiasa terbuka, terhubung dan berdaya tahan. Di Pertubuhan Perdagangan Dunia (WTO), kami mengambil bahagian secara aktif untuk menggalakkan perdagangan dengan mengemas kini peraturan untuk disesuaikan dengan ekonomi digital. Di dalam dunia di mana mencipta, melindungi dan menggunakan ilmu pengetahuan semakin penting, seorang rakyat Singapura, Encik Daren Tang, telah dilantik baru-baru ini untuk menjadi Ketua Pengarah Pertubuhan Hak Cipta Intelektual Sedunia. Ini adalah kali pertama seorang rakyat Singapura akan mengetuai sebuah agensi Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB).

Sebagai sebuah negara pulau yang kecil, kami akan terus menyumbang kepada usaha sejagat untuk menangani perubahan iklim. Pada bulan Mac, kami telah menyerahkan Sumbangan yang Ditentukan Negara (NDC) yang telah dikemas kini dan Strategi Pembangunan Haba Pelepasan Rendah Jangka Panjang kepada Konvensyen Rangka Kerja Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Perubahan Iklim (UNFCCC).

Semua ini adalah isu-isu penting yang akan membentuk dunia masa hadapan.

Sedang kita menyeru kepada kuasa-kuasa besar dunia untuk menggunakan kepimpinan mereka bagi memperkukuh kerjasama antarabangsa, negara-negara kecil juga mempunyai suara dan kuasa untuk mengambil tindakan. Oleh itu, sedang ekonomi-ekonomi terbesar dunia mempunyai G20, negara-negara anggota PBB yang lebih kecil dan sederhana, termasuk Singapura, telah membentuk Kumpulan Tadbir Urus Global atau 3G. Kumpulan 30 anggota ini memberikan input kepada G20, menjadikan wacana sejagat lebih rencam dan inklusif. Singapura juga telah mengasaskan dan terus menerajui Forum Negara-Negara Kecil di PBB untuk memberikan suara kolektif yang lebih besar kepada para anggotanya.

Perjanjian Menyeluruh dan Progresif bagi Kerjasama Rentas Pasifik (CPTPP) yang dianggotai 11 negara bermula daripada perjanjian P4 antara Brunei, Chile, New Zealand dan Singapura. Negara-negara ASEAN merupakan anggota tunggak Kerjasama Ekonomi Menyeluruh Serantau (RCEP), yang menyatukan ASEAN dengan rakan-rakannya daripada Perjanjian Perdagangan Bebas (FTA). Ini adalah contoh di mana negara-negara kecil telah dapat mencetuskan idea, mengambil tindakan dan menarik sokongan negara-negara lebih besar bagi memupuk kerjasama yang lebih luas. Kami akan terus memainkan peranan yang aktif dalam bidang ini.

Untuk memainkan peranan yang membina di pentas dunia dan untuk melindungi kepentingan negara kita, kita memerlukan perkhidmatan luar negeri yang berkebolehan dan tangkas. Kementerian Ehwal Luar kita, bersama-sama agensi pemerintah yang lain, bekerja keras untuk membantu Singapura mencipta nama di persada dunia dan mewujudkan lebih banyak peluang dan ruang untuk rakyat Singapura. Kini ia telah menjadi lebih penting dengan perubahan global akibat COVID-19.

Singapura yang Lebih Berdaya Tahan

Singapura boleh berdiri sendiri di persada dunia, hanya jika kita teguh, berjaya dan bersatu padu di tanah air. Barulah para diplomat kita boleh tampil dengan suara yang diyakini. Barulah kita boleh menghalang seteru kita daripada memutar-belitkan pandangan dan daripada menghasut kita supaya perselisihan terjadi di Singapura. Barulah kita boleh menawarkan sesuatu yang bernilai supaya orang lain mahu bekerja dengan kita. Kita boleh menghadapi dunia di luar dengan yakin hanya jika kita sendiri teguh dari dalam.

Krisis COVID-19 telah menjadi ujian hebat ke atas keupayaan dan keazaman kita untuk menangani cabaran di negara kita. Bagi menanganinya, respons seluruh negara yang belum pernah berlaku telah diperlukan. Kami telah menubuhkan Pasukan Bertindak Berbilang Kementerian (MTF) untuk menyelaraskan usaha-usaha ini. MTF terpaksa membuat keputusan-keputusan sukar di tengah-tengah keadaan penuh ketidakpastian dengan maklumat tidak lengkap, sedang dunia bergelut untuk mencari jawapan kepada ancaman yang baru, pantas merebak dan memudaratkan ini.

Krisis ini telah memberikan tekanan ke atas sumber dan keupayaan kita. Namun kita telah dapat merubah orientasi, menyesuaikan diri dan bertindak dengan cepat sedang virus ini melanda kita dalam beberapa gelombang. Setiap gelombang memerlukan kita untuk membangunkan dan melaksanakan langkah-langkah baru untuk mengekang dan membendung penularannya.

Dengan kesabaran dan ketabahan, serta sokongan dan kerjasama daripada semua orang, kita telah dapat mengurangkan jumlah kes dalam masyarakat setempat. Kita juga telah menstabilkan penularan virus dalam kalangan para pekerja asing kita. Kini kami sedang melaksanakan perancangan yang teratur untuk menjalankan ujian dan memastikan setiap pekerja asing yang tinggal di dormitori bebas daripada virus, supaya mereka sihat dan boleh memulakan semula kerja dengan selamat. Hasilnya, kita kini boleh memulakan semula aktiviti secara bertahap-tahap dan dengan selamat, dengan mengambil semua langkah berjaga-jaga yang telah dinyatakan oleh Menteri Lawrence Wong dalam siaran sebelum ini.

Sedang kita bangkit daripada pandemik ini, kita perlu membina Singapura yang lebih berdaya tahan, yang boleh memberikan respons dengan cepat dan berkesan dalam dunia yang semakin tidak menentu. Saya akan menyentuh tiga aspek daya tahan kita: respons terhadap krisis, daya tahan ekonomi, dan daya tahan sosial.

Respons Terhadap Krisis

Pertama, COVID-19 telah menunjukkan betapa pentingnya untuk membina rizab dan daya tahan supaya dapat bertindak dalam krisis yang tidak dijangkakan. Kita bukan sahaja perlu mempunyai rizab kewangan. Malahan, kita juga perlu orang-orang yang berkebolehan dan berpengalaman, selain keupayaan organisasi dan ketangkasan dalam operasi.

Apabila COVID-19 melanda, kita boleh memanfaatkan pengetahuan, kepakaran dan keupayaan yang ada dalam sistem penjagaan kesihatan kita selepas pengalaman menghadapi wabak SARS. Dan kita boleh guna khidmat Angkatan Bersenjata Singapura (SAF) untuk membina dengan segera keupayaan pengesanan hubungan dengan kes yang disahkan, seperti yang kita telah lakukan semasa wabak SARS.

Namun, setiap krisis itu berbeza dan untuk menangani COVID-19, terutamanya dalam kalangan para pekerja asing, merupakan satu cabaran besar. Kami telah meningkatkan pengawasan dan mengetatkan langkah berjaga-jaga di dormitori-dormitori sejak awal lagi. Malangnya, ini terbukti tidak mencukupi kerana virus ini lebih cepat menular berbanding SARS. Pada 25 Mac, kita tidak mempunyai sebarang kes di dormitori pekerja asing kita. Hanya 10 hari kemudian, pada 4 April, apabila jumlah ini meningkat kepada 26 kes, kami mengambil tindakan tegas untuk mengasingkan dormitori-dormitori. Walau bagaimanapun, disebabkan virus ini cepat menular, ditambah lagi dengan keadaan hidup bermasyarakat di dormitori-dormitori, dalam tempoh dua minggu, menjelang 20 April, kita telah mencatatkan lebih daripada 1,000 kes baru dalam sehari di dormitori-dormitori.

Kami telah menjangkakan keperluan untuk kemudahan penjagaan masyarakat dan telah mula membinanya. Kami mempercepatkan dan mempertingkatkan pelan-pelan ini, menambah kapasiti baru setiap hari sepanjang beberapa minggu pertama bulan April. Ketika kemuncaknya, pada 12 Mei, kami telah menjaga hampir 20,000 pesakit di kemudahan penjagaan masyarakat kita dan kemudahan-kemudahan lain. Ini adalah lebih daripada jumlah katil di semua hospital biasa kita. Kami menggembleng sumber-sumber dari seluruh perkhidmatan awam kita, Syarikat-syarikat Berkaitan Pemerintah dan sektor swasta untuk menubuhkan dan mengendalikan semua kemudahan ini. Sukarelawan penjagaan kesihatan juga tampil ke hadapan untuk bantu mengendalikannya. Inilah caranya bagaimana kami mampu menjaga setiap pesakit tanpa membebankan sistem penjagaan kesihatan kita dan membahayakan nyawa.

Ini adalah usaha yang amat besar. Operasi masih dijalankan untuk mengawal sepenuhnya keadaan di dormitori-dormitori. Namun bilangan kes pada setiap hari telah pun merosot antara sepertiga dan separuh daripada semasa kemuncaknya. Kira-kira dua pertiga daripada jumlah pesakit telah pun pulih sepenuhnya.

COVID-19 bukanlah satu misi yang mana SAF dan Pasukan Home Team kita telah membuat persediaan dan menjalani latihan secara khusus untuk menghadapinya. Namun mereka menunjukkan kesediaan dan fleksibiliti mereka ketika mereka tampil ke hadapan untuk menubuhkan Pasukan Bertindak Khas Bersama (JTF) dalam masa beberapa hari, untuk menyokong rakan-rakan sekerja di Kementerian Tenaga Manusia (MOM) dan Kementerian Kesihatan (MOH) yang sudah berada di barisan hadapan. JTF memainkan peranan penting dalam mewujudkan sistem perintah, kawalan dan maklumat; mengerahkan Pasukan Sokongan dan Jaminan ke Hadapan ke semua dormitori untuk menjaga lebih daripada 300,000 pekerja; dan menyokong Pelan Sokongan Perubatan oleh MOH secara keseluruhan. 

Setiap hari, seramai 1,000 pesakit telah keluar masuk kemudahan penjagaan kami. Setiap seorang daripada mereka perlu dikesan, diuji, dipantau, diasingkan semasa masih boleh menjangkiti orang lain, dipindahkan dengan selamat ke tempat yang sesuai, dan diberikan rawatan yang betul.

Sepanjang dua bulan lepas, saya telah bekerja rapat dengan ramai pegawai kita dan memerhatikan dengan teliti kerja-kerja yang mereka lakukan. Saya ingin mengucapkan terima kasih kepada setiap seorang daripada mereka atas segala sumbangan murni dan luar biasa mereka. Ia adalah satu tugas yang berat, dan para pegawai kita, daripada pasukan seluruh negara kita, telah menjalankan tugas dengan baik sekali.

Pengajaran yang jelas bagi saya adalah ketika "masa aman", kita perlu merancang untuk menghadapi masa-masa yang tidak menentu, dan membangunkan kumpulan orang-orang yang berkebolehan dan membina keupayaan-keupayaan kita, supaya kita dapat bertindak dengan tegas, dan memberikan respons yang fleksibel dan tangkas apabila dilanda krisis.

Daya Tahan Ekonomi 

Kedua, kita memerlukan daya tahan ekonomi. Dalam jangka masa terdekat, ini bermakna kita boleh menangani kesan langsung COVID-19 terhadap kehidupan dan rantaian bekalan kita. Setakat ini, kita telah berjaya mengekalkan bekalan makanan dan barangan keperluan kita melalui penyimpanan stok, kepelbagaian sumber dan pengeluaran sendiri. Ini tidak mungkin berlaku tanpa keupayaan perindustrian dan daya tahan ekonomi yang telah kita bina selama bertahun-tahun.

Memastikan rakyat Singapura termaklum setiap hari, dan menangani krisis ini secara telus, sistematik dan menyeluruh, telah memperkukuh reputasi Singapura sebagai sebuah negara yang amanah, diyakini dan telus di mata para pelabur antarabangsa. Ini akan membantu meletakkan kita pada kedudukan yang baik.

Kita pernah menghadapi dan mengatasi cabaran-cabaran sebelum ini. Pada tahun 1967, ketika awal kemerdekaan kita, British telah mengumumkan pengunduran tentera mereka dari Singapura. Dalam sekelip mata, kita kehilangan 20% daripada Hasil Kasar Dalam Negeri (GDP) dan 70,000 pekerjaan, daripada jumlah penduduk yang hanya separuh daripada jumlah hari ini. Ini adalah kehilangan yang berkekalan dan struktural, dan bukan kemelesetan bermusim. Namun rakyat Singapura mencekalkan diri, bersedia untuk bekerja keras dan maju ke hadapan. Kami melabur dalam pendidikan dan prasarana; membuka negara kita kepada dunia; dan membangunkan industri-industri baru seperti pembinaan dan pembaikan kapal serta elektronik dan pelancongan. Kita sekarang jauh lebih berdaya tahan berbanding pada tahun 1967, dan berada pada kedudukan lebih baik untuk mewujudkan pasaran, perniagaan dan pekerjaan baru untuk menggantikan semua ini yang akan hilang. 

Rakan-rakan sekerja saya akan menerangkan lebih lanjut mengenai daya tahan ekonomi, program-program pemulihan dan pertumbuhan kita pada hari-hari akan datang.

Daya Tahan Sosial

Setiap krisis akan melemahkan fabrik sosial kita. Trauma daripada kisah kemerdekaan yang terpahat dalam minda rakyat Singapura mengingatkan kita tentang perlunya keharmonian, perpaduan dan kesepakatan.

Ia bermula dengan anak-anak kita. Pendidikan untuk semua memberikan setiap rakyat Singapura peluang untuk membina kehidupan yang lebih baik, dan menikmati hasil kemajuan kita. 
Perumahan awam yang bermutu tinggi dan mampu untuk dimiliki menyediakan semua rakyat Singapura sebuah rumah dan juga agar rakyat mempunyai kepentingan dalam masa hadapan negara. Kejiranan HDB yang direka supaya ada integrasi kaum telah memupuk keharmonian kaum dan agama.

Kita telah menampilkan kekuatan dan semangat kita dalam menghadapi krisis. Contohnya, selepas serangan 11 September pada tahun 2001, kita menghadapi ancaman keganasan dan tidak membenarkan ketegangan dan syak wasangka untuk memecahbelahkan masyarakat kita. Begitu juga, kita telah menyokong satu sama lain dan bersama-sama mengatasi Krisis Kewangan Asia, SARS, dan Krisis Kewangan Global.

COVID-19 adalah ujian yang lebih besar. Saya gembira melihat ramai rakyat Singapura dan rakan-rakan kita yang tinggal di sini melakukan pelbagai kebaikan, menunjukkan keprihatinan dan ihsan. Mereka menghargai dan membantu menjaga para pekerja asing kita, dan mereka membantu menjaga orang-orang yang lebih mudah terjejas dalam kalangan kita, tanpa mengira bangsa atau agama.
Kita semua mempunyai nilai kemanusiaan yang sama. Apa yang kita lakukan dalam sesuatu krisis mencerminkan siapakah diri kita, dan nilai-nilai yang mendorong kita sebagai satu rakyat dan juga sebagai satu negara.

Kesimpulan

COVID-19 bukanlah krisis pertama yang kita pernah hadapi, mahupun yang terakhir. Sebagai sebuah negara yang kecil, kita lebih terdedah and mudah terjejas berbanding negara-negara lain. Dalam sejarah singkat kita, kita telah berulang kali menghadapi dan mengatasi beberapa krisis, kira-kira satu krisis setiap dekad, dengan beberapa krisis lebih serius berbanding yang lain. Pandemik COVID-19 merupakan krisis paling besar dan rumit yang pernah saya alami sepanjang lebih 40 tahun saya berada dalam perkhidmatan awam. 

Kita telah bertindak terhadap COVID-19 sebagai satu negara, dengan menggembleng rizab kewangan kita, perkhidmatan awam kita, keupayaan kita untuk bertindak semasa krisis, dan modal sosial kita. Rakyat Singapura telah tampil ke hadapan untuk memainkan peranan masing-masing, membantu orang lain yang memerlukan, memastikan diri kita dan orang lain selamat semasa tempoh pemutus rantaian jangkitan. Kita telah berjaya mengelakkan isu-isu yang telah memecahbelahkan beberapa negara lain, isu-isu yang telah menghalang keupayaan mereka untuk bertindak dengan betul, dan telah menjejas kehidupan serta mata pencarian mereka.

Pasukan Bertindak Berbilang Kementerian sedang menyelaraskan respons negara kita terhadap COVID-19. Ia diterajui oleh generasi baru para Menteri, kakitangan awam, karyawan penjagaan kesihatan, pegawai pasukan Home Team dan SAF. Bagi kebanyakan mereka, ini merupakan krisis besar mereka yang pertama. Para Menteri telah mendapatkan nasihat dan memanfaatkan pengalaman dan pengetahuan rakan-rakan kabinet mereka yang lebih tua, dan berunding dengan banyak pihak baik di dalam mahupun di luar sektor pemerintah. Sepanjang beberapa bulan yang lalu, saya telah bekerja rapat dengan mereka. Kami berbincang setiap hari dan bertukar-tukar pandangan secara bebas. Mereka telah menjalankan tugas dengan baik, bekerjasama sebagai satu pasukan, dan memimpin dari hadapan. Inilah caranya untuk kita sama-sama memastikan daya tahan dan kesinambungan dalam pasukan kepimpinan kita untuk Singapura. 

Apa yang kita telah bina sebagai sebuah negara; kesepakatan kita, kecekalan kita dan daya tahan kita; memberikan saya keyakinan bahawa kita akan mengatasi krisis pada hari ini dan sebarang cabaran pada masa hadapan, demi sama-sama membina Singapura yang lebih teguh dan baik.

Terima kasih. Semoga anda dan keluarga anda sentiasa sihat.

各位同胞、各位朋友：

2019冠状病毒疾病（COVID-19）暴发的新闻是在五个月前第一次传开。在短短的五个月内，冠病从一个地方性的公共卫生紧急事件，演变成全球危机。

冠病大流行扰乱了国际体系，也在各方面带来深远的改变。这些改变会持续很长的时间，并已对我们的日常生活和生计造成影响。例如，现在要到国外公干或旅游，已不再像过去那么容易，而新的公共和个人卫生标准也将成为新常态。

许多例子已经显示，疫情所带来的改变已加快很多现有的趋势。例如，越来越多的企业及员工都改在网上办公，造成我们的商业活动、工作和购物方式出现不可逆转的改变。这将影响企业互相竞争的方式，以及各国之间的贸易模式。在家办公也意味着人们就算身在其他国家，也能在家从事相同的工作。这虽然创造了更多就业机会，但也加剧了人们之间的竞争。

此外，冠病疫情也加速现有的地缘政治趋势。美国和中国之间的竞争加剧，全球供应链中断，多个国家的社会和政治局势也因为社会分化日益严重而变得更加不稳定。这些都助长了本土主义及保护主义浪潮。有些国家为了保护自身的短期利益而采取单方面行动，这让世界卫生组织等国际组织在协调国际应对方案时面对困难。

这些事态发展已对国际体系和全球秩序造成威胁。70多年来，国际体系及全球秩序为全球各国提供了和平发展的机会。对好几代新加坡人来说，全球化和开放市场都是必然趋势，但我们已经不能假设未来的情况也会是如此。

今天，我将探讨新加坡将面对的挑战，以及我们会如何捍卫我国在全世界的政治和经济地位。我也将分享政府会如何照顾所有新加坡人，并使我国更加强韧，为一个更不明朗的新世界做好准备。

塑造未来的世界

世界各国应对冠病疫情的方式，将影响疫情后的国际格局。各国协作的体系是否会出现变化？随着各国之间的战略竞争加剧，大国之间是否还会展开足够的合作，来克服全球共同面对的挑战？保护主义又是否会再度抬头？世界在技术及经济层面上会不会分裂成两大阵营？

这样严峻的后果是可以避免的。各国可以和志同道合的国家合作，扭转这样的趋势。

冠病危机将影响我们每一个人。尽管如此，各国不应该因为冠病而渐行渐远，而是应该变得更团结，更加努力打造一个更和谐的世界。毕竟，狭隘地追求各自的利益，未必会带来最好的结果，利人利己才是更有智慧的选择。

疫情当下，我们还有很多工作要做：例如照顾病患、保护前线医护人员、研制出有效的治疗方式和疫苗，以及确保我们有充足的疫苗和医疗供应。

疫情结束后，经济复苏的道路将是漫长的。我们需要制定新的国际协议以安全地逐步恢复跨境交流与往来。我们也需要更新、改革并强化国际贸易体系，以配合新的国际局势。各国维持紧密的合作与贸易关系，总比大家互不往来或陷入冲突更理想。

我们希望大国会带领全世界战胜冠病疫情。这将在疫情结束后，为一个焕然一新、开放、团结和包容的世界奠定基调和基础。有了这样的基础，人类就能一同采取行动，应对日益严峻的共同挑战，如暴力极端主义、核扩散、网络安全、未来的流行病和气候变化。这些都不是任何一个国家，无论大小，能够独自解决的问题。

尽管世界已有所变化，但有些事情却不会改变。新加坡是一个位于印度洋和太平洋之间的多元种族小国，周围都是土地面积比我们大得多的邻国，而且容易受到我们无法控制的外部力量影响。这些都是无法改变的事实。

新加坡希望成为各国的好伙伴，为本区域的和谐作出贡献。我们将继续积极与我们的亚细安伙伴国，特别是印度尼西亚和马来西亚，建立密切关系和推进良好的合作，包括共同应对冠病疫情。

在这期间，我们和马来西亚密切合作，以协调跨境人员和货物的流通。为了体现亚细安的团结精神，我们向马来西亚、印尼等成员国捐赠口罩、试剂盒和呼吸机等。我们也与亚细安各国和其他主要合作伙伴紧密合作，遏制病毒的传播，避免疫情对本地区的经济造成更大的破坏。

与此同时，我们也必须以建设性的态度处理邻国之间无法避免的双边课题。我们会竭尽所能解决这些问题，在维护新加坡利益的同时，争取双赢结果。在这些问题取得解决方案前，我们必须好好处理和遏制这些问题，双方才能够在更广泛的领域里展开互惠互利的合作。

即便是在疫情期间，新加坡也致力于在本区域乃至国际上扮演有建设性的角色。我国与主要合作伙伴共同确保供应链保持开放、畅通和坚韧。为了促进贸易往来，我们活跃于世界贸易组织，为数码经济更新条规。另外，在一个日益重视创造、保护和运用知识产权的世界里，来自我国的邓鸿森，最近受委接任世界知识产权组织总干事，成为首个领导联合国旗下组织的新加坡人。

作为一个小岛国，我们也继续为应对气候变化的全球行动尽一份力。今年3月，我国为《联合国气候变化框架公约》提呈了更新加强版的国家自定贡献预案和长期减排发展策略。

这些重要的课题，都将影响世界未来的发展趋势。

我们在呼吁大国负起加强国际合作的责任时，也不该忘了小国也有能力发声和采取行动。于是，世界最大经济体组成二十国集团（G20）的同时，包括新加坡在内的联合国中小成员国也共同组成环球治理组织（3G）。这个30个成员国组织向二十国集团提出中小国家对各种议题的看法，以促进更多元和具包容性的全球对话。新加坡也在联合国内发起并继续领导“小国论坛”，让成员国集体拥有更大的话语权。

由11个国家签署的《跨太平洋伙伴全面进展协定》（CPTPP），前身是由文莱、智利、新西兰和新加坡签订的P4协定。以亚细安成员国为核心的《区域全面经济伙伴关系协定》（RCEP），也将亚细安以及与其签署自由贸易协定的伙伴国聚集在一起。这些都是能让小国提出想法，加以落实并得到大国响应，借此扩大合作的平台。我们会继续在这类平台扮演积极角色。

要在国际舞台上扮演具建设性的角色并保护我们的国家利益，我们需要能干且善于应变的外交官。我国外交部在各政府机构的支持下，努力在世界上为新加坡开辟属于自己的道路，为新加坡人开拓更多发展机遇和空间。而冠病疫情所带来的全球性改变，使这点变得更加重要。

更强韧的新加坡

新加坡要在世界立足，就需要保持繁荣昌盛，全国上下齐心。只有这样，我们的外交言论才能让人信服，我们才能防止敌人在新加坡操纵舆论、分裂社会，我们才能为他人提供价值，吸引其他国家和我们合作。我们必须保持坚韧团结，才能自信地面对全世界。

冠病疫情带给我们严峻的挑战，它考验了我们应对国家危机的能力和决心。为了应对这次的危机，我们举国上下全民一心，共同防疫。为了更有效地协调抗疫工作，我们在今年一月成立了跨部门工作小组。新病毒不但凶险，还悄无声息地快速蔓延，让世界各国都难以捉摸。面对这个威胁，我们不得不在局势不明朗和信息不齐全的情况下，做出艰难的决定。

这场危机消耗了我们许多资源，也重重考验我们的应对能力。当疫情一波接一波来袭时，我们都能及时作出调整并迅速采取行动。每当疫情出现变化时，我们也实行新的防疫措施来减缓和遏制病毒的传播。

多亏了大家在这段时间的耐心和坚持、配合与合作，我们才能成功减少社区内的新增病例。客工宿舍的疫情也已经稳定下来。我们将继续检测每一名住在宿舍的客工，确保他们没有染病，能够安全复工。因此，我们现在可以开始安全地逐步重启各种活动，并会采取黄循财部长较早前在他的演讲中所提到的必要防范措施。

在我们走出疫情的同时，我们也需要建设一个更强韧的新加坡，以便在一个更不明朗的世界里快速和有效地应对各种挑战。接下来，我将说明我们在三大方面的韧性。这三大方面是危机应对能力、经济韧性和社会韧性。

危机应对能力

首先，冠病疫情显示，国家未雨绸缪，确保有足够的储备和韧性来应对突如其来的危机，是很重要的。我们不能光靠财力来化解危机，我们也需要有才干、有经验、能灵活应变，以及具有组织能力的团队。

当冠病来袭时，我国的医疗保健体系能借鉴沙斯（SARS）疫情期间所累积的相关知识和经验，以及因此而具备的专长和能力来应对。我们也能够像对抗沙斯疫情时，借助新加坡武装部队的力量，迅速开展追踪病例和密切接触者的工作。

然而，每个危机都不尽相同。对抗冠病疫情对我国来说是一项严峻的考验，尤其是当客工群体出现大量病例的时候。我们很早便开始留意客工宿舍的情况，并已加强防范。不幸的是，由于冠病的传染力比沙斯高出许多，我们之前的防范措施因而显得不足。截至3月25日，本地的客工宿舍并没有确诊病例。但在仅仅10天后，也就是4月4日，客工宿舍的病例就增加到26起，于是我们果断采取行动将病患隔离开来。然而，由于病毒的高度传染力，加上客工在宿舍内过着群居生活，因此在两周后的4月20日，客工宿舍每天的新增病例就达到1000多起。

在这之前，我们已经预料到新加坡需要社区护理设施，也已经动工兴建。我们在四月份早期加快了这些设施的建设进度，并扩大其规模，每天都在增加它们的容量。当疫情在5月12日达到高峰时，这些社区护理设施和其他类似设施共容纳近两万名病患，比我国所有公共急症医院的总容量还要大。我们动员了来自公共服务部门、政联公司以及私人领域的资源，协助设立和管理这些设施。许多医务人员也挺身而出，协助维持日常运作。这么一来，我们就能照顾到每一名病患，也不会让医疗系统不胜负荷，威胁到性命。

我们的团队倾全力参与这次的行动，目前依旧马不停蹄，努力将客工宿舍的疫情全面控制下来。如今每天的新增病例已减至高峰时期的三分之一到一半，也有约三分之二的病患已经痊愈。

尽管新加坡武装部队和内政团队不曾为这样的任务接受训练或提前做准备，但他们展现了随机应变和时刻准备就绪的特质，在短短几天内就成立了跨部门工作小组，支援已经身在前线的人力部和卫生部同僚。工作小组扮演至关重要的角色——他们设立了疫情指挥、管控和通讯机制、派遣前线保障支援小组到所有客工宿舍照顾超过30多万名客工，以及支援卫生部的医疗援助计划。

每天有多达1000名病患送到我们的护理设施，而工作人员必须对他们一一进行追踪、检测和监察病情，还要把仍可感染他人的病患隔离开来并安全地把他们迁移到适当的住处，同时为他们提供所需的治疗。

在过去的两个月里，我和工作小组的许多成员密切合作，也十分留意他们的工作情况。我很感谢他们每一个人付出非比寻常的努力，和无私的奉献。这次的任务相当艰巨，而这支由全国人民组成的团队表现得非常出色。

这次的经历让我清楚意识到，即便一切太平，我们也要居安思危，为不可预知的未来做好准备，为国家培育人才、积蓄力量。这样一来，我们遇到危机时，才能果断行动，并且灵活和快速地应对。

经济韧性

第二，我们必须保持我国经济的韧性。短期内，这意味着我们需要应对冠病疫情对我们的生计和供应链所造成的直接影响。到目前为止，我们仍能通过积累储备、扩大进口来源和自主生产，确保食物和必需品供应充足。这有赖我们经过多年努力才建立起来的工业产能和经济韧性。

我们每天为国人提供有关疫情的最新消息，在应对这场危机时采取透明、有序和全面的应对方式。这进一步加强了国际投资者对我国的信任，也提升了新加坡可信、透明的信誉，对我们来说相当有利。

过去，新加坡也曾面对并成功克服类似挑战。在建国不久后的1967年，英国宣布从新加坡撤军。当时，英国的这项举措可能让我国减少20%的国内生产总值，并失去多达7万份工作，而当时的新加坡公民一共只有现在的一半。那可不是周期性的经济衰退，而是长久的结构性萎缩。但国人还是咬紧牙关、奋力拼搏，坚毅前行。我们投资于人民的教育和基础建设，对外开放，也大力发展新的工业领域，如造船业、修船业、电子业和旅游业等。和1967年相比，今日的新加坡坚韧许多，并更有能力开拓新市场、发掘新商机和创造新工作，以替代所流失的生意和工作岗位。

我的内阁同僚会在接下来几天，和大家分享更多有关如何保持新加坡经济韧性、推动经济复苏，以及刺激经济增长的计划。

社会韧性

每一场危机都会对我国的社会结构造成压力。建国时期的动荡不安，让国人深刻意识到维护社会和谐与团结的重要性。

要维护得来不易的和谐与团结，第一步就是确保每名国人从小都有机会接受教育，以便将来能过上更美好的生活，共享我国经济发展的果实。

我们致力让所有新加坡人都买得起优质的公共住房，让他们更愿意为国家的未来奋斗。来自各族群的新加坡人居住在同一座政府组屋，在拉近彼此距离的同时，也促进了种族及宗教和谐。

在面对危机时，新加坡人靠经年累月建立起来的互信共渡难关。例如，2001年的911恐怖袭击事件后，我们虽然共同面对恐怖主义的威胁，却没有因互相猜疑而导致关系紧张，造成社会分裂。同样地，我们也经历了亚洲金融危机、沙斯疫情和全球金融危机等重重挑战，自始至终互相扶持。

此次的冠病疫情对我国是更大的考验.我很欣慰看到许多国人以及在本地生活的外国朋友主动给予客工们关怀和照顾，种种善举体现出他们的爱心和怜悯之心。他们不分种族和宗教，向社会上较弱势的成员伸出援手。

其实，我们同为人类，在危机中的一言一行，揭示了我们真实的一面，并反映新加坡和其人民所秉持的价值观。

结论

冠病疫情并不是新加坡面对的第一场危机，更不会是最后一场危机。作为小国，我们比其他国家更容易受到外来因素的影响，也更加脆弱。在新加坡短暂的历史中，我们一次又一次经历并克服了各种危机。我们可说是大约每十年都会遇上一场危机，其中一些还较为严重。这次的冠病疫情，是我在投身公共服务的40多年里经历过最大且最复杂的一场危机。

为了对抗疫情，我们全国人民上下一心，动用了各项资源，包括国家储备金、整个公共服务体系，并启动危机处理机制和利用社会资本。

许多新加坡人也积极向社会上需要帮助的人伸出援手。在阻断措施期间，大家各尽其责，保护自己和他人的安全健康。我们并没有像其他国家那样出现社会分化的现象。社会分化影响了这些国家妥善应对危机的能力，进而断送了人民的生命和生计。

政府的跨部门抗疫工作小组负责统筹我国对抗冠病疫情的工作，小组由新一代的部长、公务员、医疗专业人员、以及内政团队和武装部队人员担任领导工作。他们当中，有许多人是第一次面临重大危机。年轻部长咨询了资深内阁同僚的意见，借鉴他们的经验和知识，也在政府内部及以外广纳建议。过去几个月，我同他们紧密合作，每天都交流意见，过程中大家也畅所欲言。他们临危受命，不负所托，并发挥了团队精神，积极率领新加坡人共同抗疫。这是我们一同确保新加坡领导班子的韧力、以及领导方针得以延续的方式。

新加坡人团结一致和坚韧不拔的精神，让我坚信我们能够克服这场危机，以及将来可能面对的任何挑战。只要我们万众一心，我们一定能够打造更强大、更美好的新加坡。

祝大家身体健康，阖家安康。谢谢！